19 listopada (sobota), godz. 19:00 „Zjednoczone stany zmyślone” | koncepcja wieczoru: Anna Piotrowska

Bilety w cenie: 20 zł ulgowy, 30 zł normalny

BILETY  DOSTĘPNE NA STRONIE: https://bilety.teatrrozbark.pl/?culture=pl&id=

PROGRAM: 

1. TERYTORIUM – chor. Anna Piotrowska, wykonanie: Joanna Brodniak, Katarzyna Zioło
2. Popiół i piksel  –  spektakl grupy Konwergencje, choreografia i wykonanie: Julia Lewandowska
3. Balance of democracy – chor. Anna Piotrowska, wykonanie: Kamil Bończyk, Daniel Zych
4. untold manifesto – chor. i wykonanie: Joanna Brodniak
5. small talk – chor. i wykonanie: Katarzyna Zioło
6. egoistic experiment – Anna Piotrowska

realizacja techniczna pod kierownictwem Pawła Murlika: Dastin Greczyło, Jakub Ritter, Krzysztof Soszka, Kuba Zapartowicz

„Zjednoczone stany zmyślone” to koncept, który został wykreowany przez Annę Piotrowską wiele lat temu w Teatrze Rozbark dla artystów zespołu, którzy mają przestrzeń do realizacji własnych produkcji. W wieczorze zobaczymy po raz pierwszy w kreacjach solowych na naszej scenie Julię Lewandowską i Katarzynę Zioło. Pozostałe prace znane są już naszej publiczności. Ostatnio Joanna Brodniak zaprezentowała swoje solo pt.: “untold manifesto” na Międzynarodowych Spotkaniach Teatrów Tańca w Lublinie, a “TERYTORIUM” i “Balance of democracy” zostały zagrane w Teatrze Wielkim – Opery Narodowej w Warszawie. W wieczorze wystąpi również Anna Piotrowska, która pokaże jej “egoistic experiment”, który nie był prezentowany jeszcze na naszej scenie.

“Wieczory takie jak ten, który upłynął pod szyldem „Zjednoczonych stanów zmyślonych”, wydają mi się niezwykle ważne. Różnorodność prac, na poziomie formalnym i merytorycznym pokazuje jak szeroki wachlarz możliwości prezentuje Rozbark. Ale daje również wyraz zróżnicowaniu świata sztuki. Krótkie formy pozwalają zapoznać się widzom z wieloma aspektami teatru tańca, a przede wszystkim z twórczymi możliwościami zespołu Rozbarku”

źródło: http://www.rozswietlamykulture.pl/

TERYTORIUM

fot. Jola Staszczyk

koncepcja, choreografia, kostium: Anna Piotrowska
muzyka: Anna Piotrowska i fragment utworu “Na smętarzu mieszkać będę” w wykonaniu Adama Struga
wykonanie: Joanna Brodniak, Katarzyna Zioło

Odwołując się do definicji terytorium, jako części powierzchni należącej do danego państwa, w swojej pracy badam m.in. granice, które stają się płynne dzięki świadomości bycia i współżycia. Terytorium, również jak u zwierząt, to teren broniony przed innymi osobnikami tego samego gatunku. Od samego początku tworzenia koncepcji towarzyszyła mi wizja samoistnego tworu, bytu. Absolutnie zafascynował mnie kostium, który staje się również scenografią. Hipnotyczny ciężar, tworzący wewnętrzny, organiczny trans osób będących i żyjących pod jego wpływem. Ciało obiekt w relacji z kostiumem tworzy wymowne obrazy.

Popiół i piksel – spektakl grupy Konwergencje

fot. Aleksandra Staszczyk

choreografia i wykonanie: Julia Lewandowska
malarstwo/projekcje: Anna Kołacka
muzyka: Mikołaj Cieślak

Zajmując się zagadnieniem przemijania, zestawiamy ze sobą świat materii organicznej i cyfrowej. Wychodząc od morfemu: popiołu – zwęglonej cząstki oraz pikselu – podstawowej jednostki obrazu, podejmiemy próbę stworzenia struktury choreograficznej i muzycznej wobec pulsującej projekcji. Transformacja mediów odbywa się na wielu płaszczyznach. Materialny obraz olejny staje się bazą dla przekształcenia cyfrowego. Ciało perfomerki skonfrontowane zostanie z jego wizerunkiem filmowym, wtopionym w strukturę drobin popiołu i pikseli. Te drobiny ulegają rozszczepieniu – tak jak widmo światła białego, ujawniając nowe walory kolorystyczne.

Balance of democracy

fot. Aleksandra Staszczyk

koncepcja, choreografia, przestrzeń: Anna Piotrowska
muzyka: Ekman GMMDI / Anna Piotrowska
wykonanie: Kamil Bończyk, Daniel Zych

Praca nad duetem „Balance of Democracy” stała się przestrzenią badawczą pojęcia demokracji i poszukiwania znaku-gestu w ciele. Intrygujące stało się dla mnie, jak można wyrazić symbolicznie zagadnienie demokracji? Zdałam sobie sprawę, że gwarancją systemu demokratycznego jest stan ciągłej równowagi w społeczeństwie. Aby osiągnąć stan spokoju i opanowania, trzeba doświadczyć równowagi, czyli takiego stanu ciała, w którym działające nań siły wzajemnie się znoszą, a więc nie powodują ruchu i to właśnie jest dla mnie intrygujące. W wymiarze symbolicznym odkryłam znak fizyczny przechodzenia dwóch ciał naprzemiennie ze stania na rękach do stania na nogach. Pozycja odwrócona ciała jest trudna, ale można ją oswoić i traktować na równi ze staniem na własnych nogach. Fascynuje mnie ciągłe bycie pomiędzy tymi stanami. To stało się punktem wyjścia do zrozumienia mechanizmów systemu demokratycznego, który jest tak bardzo kruchy i delikatny.

Untold manifesto

fot. Jola Staszczyk

koncepcja, choreografia i wykonanie: Joanna Brodniak

Jestem kobietą bez głosu i lustra
kryształowym spojrzeniem
które powraca przez gęstość i ogrom
szalonego narodu
jestem człowiekiem bez prawa
karmionym tylko kłamstwem i desperacją
jestem owadem cudzej myśli
końcem jutra
rewolucją samej siebie
to (nie) jest manifest
a gniewna tyrada
alergia na patos i autosabotaż
osobista ekspresja złości
wyrażona w tonie naiwnej utopii
wyznanie wiary w możliwość pomyślenia
nowego porządku
pragnienie siły i przeczucie słabości
w niezrealizowanym akcie wypowiedzi
przestaję wierzyć w siłę słowa
marzy mi się wersja zapasowa tego kraju
morze obiecane.

small talk

fot. Dorota Bulińska

choreografia i wykonanie: Katarzyna Zioło
muzyka: moderat “bad kingdom”

Small talk to inaczej umiejętność prowadzenia niezobowiązujących rozmów. Ich tematyka nie jest z góry określona. To rozmowa na dowolny temat, która ma na celu umilenie czasu. Small talk odbywają się na przykład na spotkaniach biznesowych, gdy czekamy na ich innych uczestników. Wanna have a talk?

egoistic experiment / jestem spektaklem

fot. Karolina Jóźwiak

wykonanie: Anna Piotrowska
muzyka: cover Aleksandry Piotrowskiej wg “(Feels like) Heaven” zespołu Fiction Factory

To ważne, aby zrozumieć moment, w którym naprawdę wiesz, co oznacza twoja sztuka. Zaczynasz wiedzieć kim jesteś. Sposób, w jaki uzyskałeś tę wiedzę pokazuje, że stałeś się i stajesz się spektaklem. Każdy ruch, świadomość tego jak po prostu jesteś pokazuje kim jesteś. I naprawdę zaczynasz szanować i znaczyć dla samego siebie. Tak, JESTEŚ WYKONAWCĄ w egoistycznym pieprzonym pięknym sposobie satysfakcji w tolerancji i otwartości na innych. Najprościej jak się da. (AP)