Zapraszamy na nasz stały cykl wieczorów autorskich zespołu artystycznego Teatru Rozbark i gości.

Zjednoczone Stany Zmyślone to koncept, który został wykreowany przez Annę Piotrowską wiele lat temu w Teatrze Rozbark dla artystów zespołu, którzy mają przestrzeń do realizacji własnych produkcji lub pokazywane są mniejsze formy artystyczne. W wieczorze zobaczymy gościnnie Anastasiię Khvorost z Charkowa, Kasię Koziorz, Julię Lewandowską, Kamila Bończyka, Daniela Zycha i Annę Piotrowską.

“Wieczory takie jak ten, który upłynął pod szyldem „Zjednoczonych stanów zmyślonych”, wydają mi się niezwykle ważne. Różnorodność prac, na poziomie formalnym i merytorycznym pokazuje jak szeroki wachlarz możliwości prezentuje Rozbark. Ale daje również wyraz zróżnicowaniu świata sztuki. Krótkie formy pozwalają zapoznać się widzom z wieloma aspektami teatru tańca, a przede wszystkim z twórczymi możliwościami zespołu Rozbarku”

źródło: http://www.rozswietlamykulture.pl/

P R O G R A M: 

1. Anastasiia Khvorost, Quintessence, chor. Vladyslav Detiuchenko,
2. Julia Lewandowska, PURO,
3. Kamil Bończyk, Daniel Zych, Balance of democracy, chor. Anna Piotrowska,
4. prezentacje krótkich form filmowych zespołu artystycznego Teatru Rozbark,
5. Anna Piotrowska, moving —- — out,
   
6. Kasia Koziorz Abstrakcja no.1, chor. Zuzanna Jeglorz.

———————————————————

Gościnnie wystąpi Anastasiia Khvorost , pochodząca z Charkova, ukraińska młoda artystka, która zaprezentowała się na Solo Duo 2024 na Scenie Cechownia Teatru Rozbark, a która przez ostatni miesiąc odbywała z zespołem artystycznym staż.

Quintessence, chor. Vladyslav Detiuchenko, muzyka: Ivan Garkusha

Ten utwór został zainspirowany książką „Referent” napisaną przez amerykańskiego pisarza i scenarzystę Raya Douglasa Bradbury’ego. Używając plastiku, ruchu, wypełnienia i form, zmienia siebie. Może to być mężczyzna lub kobieta. Może być bezpłciowym stworzeniem lub tylko esencją. Esencja przybiera taką formę, jaką się widzi. Nie potrzebuje wyglądu, głosu, kształtu, koloru czy zapachu. Żyje tysiące razy. Niczym feniks odradza się, zdejmując skórę i zyskując nowe życie.
„Nie jestem taki jak ty, nie jestem człowiekiem! Ta myśl nadała formę wam wszystkim na tej planecie! Jesteście posłuszni dyktatowi znaczenia. Ale ja, ja jestem czymś bez znaczenia i nie potrzebujemy żadnych imion ….”.

———————————————————

PURO to mój rytuał. Wobec przyrody, partnera_ów, zwierzęcia we mnie. Z potrzeby walki ze schematu, z potrzeby miłości. Z oswojeniem samotności. ⋅ W pracy konfrontuję się z procesem oczyszczania, rozumianego wielorako. W tanecznej improwizacji wracają do mnie echa traum, niechcianych wzorców zachowania, (auto) agresji i niepokoju. Jednocześnie w pobudzonym ciele, poprzez schemat, odnajduję rytm, teatralność, sens. Żongluję tym, co mnie ukształtowało i jaka chcę się stać – poprzez rytuał tańca. ⋅ ⋅ ⋅ choreografia ⋅ koncept ⋅ wykonanie ⋅ materiał filmowy : Julia Lewandowska ⋅ muzyka: Same Suki – “Biczbox” ⋅ kamera w plenerze: Martyna Koczan ⋅ kamera w Teatrze Rozbark: Martyna Fras ⋅ światło: Dastin Greczyło ⋅ praca wyróżniona w konkursie SoloDuo Polska 2024 w Teatrze Rozbark przez jury w składzie: Kamil Bończyk, Joanna Małaszyńska-Chitruszko, Anna Duda, Adam Kamiński, Anna Piotrowska, Marek Zadłużny, Anna Żak.

trailer

———————————————————

Balance of democracy

Praca nad duetem Balance of democracy stała się przestrzenią badawczą pojęcia demokracji, w tak trudnych z politycznego punktu widzenia czasach dla Polski? Zdałam sobie sprawę, że aby utrzymać system demokratyczny należy utrzymywać stan ciągłej równowagi w społeczeństwie. Aby osiągnąć stan spokoju i opanowania, trzeba doświadczyć równowagi, czyli takiego stanu ciała, w którym działające na nie siły wzajemnie się znoszą, a więc nie powodują ruchu i to jest takie intrygujące. W wymiarze symbolicznym odkryłam znak fizyczny przechodzenia dwóch ciał naprzemiennie ze stania na rękach do stania na nogach. Pozycja odwrócona ciała jest trudna, ale można ją oswoić i traktować na równi, jak stanie na własnych nogach. Fascynuje mnie ciągłe bycie pomiędzy tymi stanami. To stało się punktem wyjścia do zrozumienia mechanizmów systemu demokratycznego, który jest tak bardzo kruchy i delikatny. Minęły zaledwie 33 lata od Okrągłego Stołu w 1989 r., kiedy nastąpiły w Polsce zmiany ustrojowe. Przejście z ustroju komunistycznego na demokratyczny. Zasada suwerenności narodu jest podstawową zasadą demokracji, zapisaną w każdej konstytucji państwa demokratycznego. Jej fundamentalnym kryterium jest założenie, że źródłem władzy jest naród (wszyscy obywatele państwa), który jest suwerenem uprawnionym do decydowania w sprawach najwyższej wagi państwowej. Żyjemy u progu zachwiania zasad demokratycznych w Polsce. Łamana jest w Polsce Konstytucja, która jest nadrzędnym względem pozostałych aktem prawnym w państwie. Tym samym Konstytucja Stanów Zjednoczonych, stała się również punktem wyjścia w poszukiwaniach. To ona tworzy podwaliny post oświeceniowego świata. Jest prekursorem myśli demokratycznej. Do tej pory istnieje spór o praworządność pomiędzy Polską a UE. Do tego stopnia, że Polska ponosi konsekwencje finansowe. Sytuacja w Polsce pogarsza się w zakresie funkcjonowania systemu legislacyjnego i wyborczego, niezależności sądownictwa i praw sędziów, ochrony praw państwowych, łamania praw człowieka w tym m. in. dyskryminacji mniejszości seksualnych. Pojawiają się m.in. homofobiczne wypowiedzi czołowych polskich polityków, które przyczyniają się do wzmacniania atmosfery niechęci wobec osób o odmiennej niż większość orientacji seksualnej. Premiera odbyła się 29 kwietnia 2022 r. w Teatrze Rozbark.

fot. Aleksandra Staszczyk

———————————————————

moving —- — out, Anna Piotrowska

Laboratoryjny spektakl moving —- — out jest kwintesencją myślenia Piotrowskiej o przestrzeni, aktywnym-biernym i obiektywnym ciele, które poprzez doświadczenie, wyobrażenia i wchodzenia w stany emocjonalne tworzy jego swoisty kształt. W swoim warsztacie artystycznym Piotrowska wykorzystuje improwizację, poprzez właściwie wsłuchiwanie się w potrzeby ciała, przestrzeni i okoliczności. Ważna jest podróż, z której artysta zdaje relację widzowi z przebiegu procesu. Od lat Piotrowska tworzy spektakle w oparciu o pracę procesową i tym doświadczeniem ciała i umysłu dzieli się w tej pracy. Premiera: 25 kwietnia 2017, Horizont Festival, Miscolc

fot. Gálos M. Samu