„Recording Fields” | premiera 21.03.2015
choreografia: Gaëlle Bourges, Anna Piotrowska i Alexandra Waierstall,
tańczą: Gaëlle Bourges, Agnès Butet, Camille Gerbeau, Evangelia Randou, Alena Lezhava, Elisa Teodori, Sonia Zini, Jin Hwan Seok, Stefano Silvino.
Na premierowy wieczór składają się trzy spektakle, do których choreografie stworzyli Anna Piotrowska (Polska), Gaëlle Bourges (Francja) oraz Alexandra Waierstall (Niemcy). Wspólnym mianownikiem trzech dzieł jest refleksja nad zmianami, jakie zaszły w świecie przemysłu ciężkiego. Uznany niemiecki muzyk Jörg Ritzenhoff skomponował utwór łączący trzy fragmenty w jednolitą całość. Muzyka inspirowana dźwiękami maszyn przemysłowych czy górniczych, połączona z muzyką elektroniczną stanowi swoiste „field recordings”.
„Recording Fields”.
„I don’t wanna be a horse” w choreografii Anny Piotrowskiej, to jeden z trzech spektakli realizowanych w ramach projektu „Recording Fields”. „I don’t wanna be a horse” to nie górniczy epos heroiczny, ani reportaż z wnętrza śląskich kopalń. Niezwykle dynamiczny spektakl dla pięciorga tancerzy (Alena Lezhava, Elisa Teodori, Sonia Zini, Jin Hwan Seok, Stefano Silvino) to opowieść o ciele, które w ekstremalnych warunkach fizycznej pracy, głęboko pod ziemią, zapisuje w sobie niezwykłe doświadczenie przekroczenia. Spektakl Anny Piotrowskiej jest próbą zrozumienia, jak zachowuje się ludzkie ciało i psychika pod wpływem zderzenia z przestrzenią kopalni, będącej przecież w pełni wytworem ludzkiej pracy. Co kryje się za ludzką potrzebą eksplorowania podziemi? Uprzedmiotowienie, mechanizacja, proces produkcji – człowiek wpisany w te procesy w namacalnie ograniczonej, fizycznie narzucającej ograniczenia ruchu przestrzeni, staje się główną inspiracją artystki. Zaproponowana choreografia wykorzystuje więc duszną i przytłaczającą aurę kopalnianych wnętrz, by opowiedzieć o dekonstrukcji ciała i kulcie pracy, o zmaganiu z codziennością, ale i wejściu w przestrzeń od codzienności odległą, o sile i młodości, ale i wejściu w schemat czy walce ze standaryzacją.
Przemysł włókienniczy jest punktem wyjścia dla kolejnej z choreografii składającej się na projekt „Recording fields”. W pracy Gaëlle Bourges (spektakl dla trzech tancerzy) połączony został materiał autobiograficzny byłych pracowników fabryk włókienniczych z historycznymi odniesieniami do sztuki tkania. Z kolei solowy pokaz Alexandry Waierstall oscyluje wokół tematyki przeciętnego dnia pracy.
Projekt „Recording fields” powstał w ramach współpracy „Regionalnego Trójkąta Weimarskiego”,
w regionach Nadrenii Północnej-Westfalii, Nord-Pas de Calais i Śląska. Jednym z głównych założeń projektu jest promocja kultury oraz wymiana artystów.