BESTIE

27

październik

Spektakl pt.: „Bestie” w reż. i chor. Anny Piotrowskiej, Teatru Rozbark jest inspirowany życiem i twórczością Brunona Schulza.

Dzieła Brunona Schulza są interesujące z punktu widzenia psychoanalizy nie tylko dlatego, że są przykładem na to, iż sztuka odzwierciedla głębokie tendencje osobowościowe i często przedstawia sublimowane zaspokojenie nieodpowiednio ukierunkowanych popędów instynktownych, ale również z tego powodu, że Schulz jest pisarzem i artystą grafikiem i na obu tych polach ujawnia motyw, który wyraźnie odgrywa dominującą rolę w jego naturze – jest nim intensywna tendencja masochistyczna. // Jerzy Jarzębski

W: Bruno Schulz, Opowiadania. Wybór esejów i listów, oprac. J. Jarzębski, Biblioteka Narodowa, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1989, s. 5.

Jednym z zadań freudowskiej psychoanalizy jest pozbawienie człowieka złudzeń na temat jego własnego życia. Proces ujawniania treści o nas samych, które poprzez rozmaite traumy, ale i samo wychowanie, zostały zepchnięte do nieświadomości, nie jest prosty. Wywołuje nieunikniony konflikt i stan niepogodzenia. W Bestiach chcemy przyjrzeć się zagadnieniu popędu, który skupia jak w soczewce wymianę między tym, co w nas biologiczne i psychiczne. Pobudzenie wychodzące z naszego wnętrza przeistacza się w psychiczną reprezentację. W koncepcji Anny Piotrowskiej tytułowe „bestie” kryją się w każdym z nas, a nasze nieprzyzwolenia, zahamowania, brak odwagi do spełniania marzeń i fantazji, powodują, że stajemy się bestiami zarówno dla samych siebie, jak i dla otoczenia. Inspiracją do pracy nad Bestiami była również charakterystyczna w twórczości Brunona Schulza siła obserwacji. Efemeryczne refleksje zakłócające działanie, uważność i sztuka przypatrywania się czy wręcz podglądania – intrygują i inspirują reżyserkę wraz z zaangażowanymi artystami w procesie tworzenia spektaklu. Schulz swoją postawą i wrażliwością zachęca bowiem do obserwacji świata. Świat rysunków, tekstów literackich i wyborów życiowych Artysty, wzmacnia wiarę w moc wyobrażeń i konsekwencję nadchodzącej przemiany. Z tej perspektywy ciekawe jest zauważenie jego wszechobecnej „postawy obserwatora”, który w wymiarze symbolicznym kuląc się na czworakach, z ciekawością, pragnieniem i niemocą osiągnięcia celu, przygląda się swojemu życiu, fascynacjom i fantazjom.

koncepcja, reżyseria, choreografia: Anna Piotrowska,

kreacja i wykonanie: Kamil Bończyk, Joanna Brodniak, Julia Lewandowska, Łukasz Szleszyński, Alexey Torgunakov, Katarzyna Zioło, Daniel Zych,

asystentka: Sabina Letner,

reżyseria światła: Paweł Murlik,

muzyka: Michał Mackiewicz,

research / udźwiękowienie: Anna Piotrowska,

space & costume design: Anna Piotrowska,

wykonanie kostiumów: Atelier Bronisława Cichy,

realizacja światła: Dastin Greczyło,

realizacja dźwięku: Jakub Ritter,

ekipa techniczna: Krzysztof Soszka, Kuba Zapartowicz,

grafika: Małgorzata Piotrowska,