Każdy z nas dąży do szczęścia oraz poznania istoty swojego bytu. Według filozofii Platona możemy doświadczyć tych wartości w wyniku iluminacji, czyli oświecenia. Drogę do tego ujął on w alegorycznym micie o jaskini. Występują w nim ludzie uwięzieni w podziemiach, którzy skuci są łańcuchami oznaczającymi uzależnienie od złudzeń świata doczesnego. Jednak w każdej chwili mogą oni porzucić błędne przekonania, wydostać się na zewnątrz i stanąć w blasku słońca, będącego symbolem prawdziwego poznania. Ze zbliżonym myśleniem spotykamy się w staroegipskiej „Księdze wychodzenia za dnia”. Była ona rodzajem przewodnika po podziemnej krainie umarłych. Dzięki niej zmarły mógł pokonać niebezpieczne przeszkody, dotrzeć do raju, stać się boskim, świetlistym bytem „ach” i podróżować w solarnej łodzi boga Ra. Ponadto dysponował on zaklęciem, które pozwalało mu wyjść z grobowca na światło dzienne.
Powyższe teksty są głównym źródłem inspiracji do spektaklu. Mają one dla Alexeya Torgunakova wartość uniwersalną, gdyż mówią o ludzkiej potrzebie rozwoju duchowego i transcendencji. Zestawia on ciało, będące materialną powłoką człowieka, z jaskinią czy grobowcem, w których głębinach drzemie dusza. Na co dzień umysł ignoruje jej istnienie, ponieważ zajęty jest zaspokajaniem potrzeb ciała. Jednym z narzędzi, mogących wyzwolić ekspresję duszy, jest taniec. Wysiłek fizyczny może sprawić, że tancerz wejdzie w odmienny stan świadomości i doświadczy jasności umysłu, iluminacji.
koncepcja i choreografia:
A l e x e y T o r g u n a k o v
kreacja i wykonanie:
Kamil Bończyk,
Joanna Brodniak,
Aleksandra Kępińska,
Julia Lewandowska,
Sabina Letner,
Ewa Noras,
Katarzyna Zioło,
Daniel Zych,
asystenci: Kamil Bończyk,
Joanna Brodniak, Sabina Letner,
muzyka: Karo Glazer,
sound design: Michał Rosicki,
reżyseria światła: Paweł Murlik,
kostiumy-współpraca: Ewa Noras,
konsultacja merytoryczna: Arkadiusz Hajda,
realizatorzy: Dastin Greczyło, Jakub Ritter,
Krzysztof Soszka, Kuba Zapartowicz,
fotografia: Anna Piotrowska,
grafika: anatan,
premiera: 24 lutego 2024, Teatr Rozbark.
UWAGA! W spektaklu używane są laserowej źródła światła i efekty stroboskopowe.
fot. Aleksandra Staszczyk