25 listopada (sobota), godz. 19:00 Zjednoczone Stany Zmyślone | wykonanie Zespół Teatru Rozbark oraz laureatów Solo Duo Festiwal
Bilety w cenie: 40 zł normalny, 30 zł ulgowy.

1. (un)forgettable | Jakub Dykta (ok. 6 minut)
2. Apocalyptic trial | reżyseria: Anna Piotrowska, kreacja: Kamil Bończyk, Joanna Brodniak, Julia Lewandowska, Szymon Michlewicz-Sowa, Łukasz Szleszyński, Katarzyna Zioło & Daniel Zych, realizacja: Dastin Greczyło, Paweł Murlik, Krzysztof Soszka, Alexey Torgunakov (ok. 6 min.)
3. Have you Eva…? | Zuzia Strugacz (ok. 6 minut)
4. Kołderka | występują: Julia Lewandowska & Ewa Noras, montaż: Julia Lewandowska, Aleksandra Kępińska & Ewa Noras, muzyka: CISI (6 minut)
5. Śnienie | Alexey Torgunakov | PREMIERA (ok. 10 minut)
6. Maria. Bytom | występuje: Maria Lenczewska, montaż: Aleksandra Kępińska (3 minuty)
7. Solar identity | występują: Kamil Bończyk, Joanna Brodniak, Julia Lewandowska, Szymon Michlewicz-Sowa, Anna Piotrowska, Łukasz Szleszyński & Daniel Zych, montaż: Julia Lewandowska, muzyka: Anna Piotrowska (5 minut)
8. There is no Sun in the real world | występują: Alexey Torgunakov & Ewa Noras (3 minuty)

PRZERWA OK. 10 MINUT

9. moving lands | chor. Jakub Mędrzycki, wyk. Iga Włodarczyk, Zuzanna Strugacz (ok. 10 minut)
10. Dziewczyny. Gesty | realizacja dźwięku: Łukasz Malok, praca Łukasza Szleszyńskiego & Julii Lewandowskiej wraz z dziewczynami z Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego, zdjęcia: Darek Lepiarz, organizacja i pomoc z MOWu: Danuta Stuła, koordynacja i premiera w CSW Kronika w 2022 r. dzięki Dominice Malskiej (6.5 minuty)
11. Pandora. Mit o kobiecości | Julia Lewandowska (ok. 15 minut – uwaga! 18+)
12. Polećmy tam | zdjęcia: Wojciech Nowak, realizacja dźwięku: Łukasz Malok, wokale: Julia Lewandowska, montaż: praca kolektywna stażystów Teatru Rozbark, oprawa kolorystyczna oraz logotyp: Julia Lewandowska
13. less me softly my dear octopus | Zofia Żwirblińska (ok. 9 minut)

Czas: około 90 minut (plus przerwa około 10 minut). Po wydarzeniu zapraszamy na rozmowy z artystami.

(un)forgettable | Kuba Dykta
Etiuda inspirowana książką Zofii Nałkowskiej „Medaliony”

Przygnieciony myślami
Słyszę różne dźwięki
Z zamkniętymi oczami
Otaczają mnie lęki
Nie słyszę już własnego oddechu
Nie chcę oczu otwierać
Ukryty w martwym bezdechu
Nie chcę umierać

Gdy świat zapomina, historia się powtarza

Choreografia i wykonanie: Jakub Dykta
Kostium: Dorota Makosz
Konsultacja artystyczna: Iwona Olszowska
Muzyka:
-Schindler List Theme (John Williams, Itzhak Perlman, Boston Symphony Orchestra
-Window The Album Leaf

Have you Eva…? | Zuzia Strugacz
„Have you Eva…?” przedstawia postać Ewy, która według Biblii była pierwszą kobietą, stworzoną przez Boga z żebra Adama, która dopuściła się grzechu pierworodnego.

Z drugiej strony praca stawia pytanie; „Czy do dnia dzisiejszego może ona być wśród nas, popełniając te same błędy?”. Czy w XXI wieku uda nam się ją jeszcze odnaleźć w miejskim tłumie, a może każdy z nas ma w sobie cząstkę niej? Jak to się wszystko zaczęło, jak jest i jak będzie?

moving lands | chor. Jakub Mędrzycki, wyk. Iga Włodarczyk, Zuzanna Strugacz
„Moving lands” to podróż przez wydarzenia, na które nie mamy wpływu. Praca dotyka tego co zmienne i niestabilne. Tancerki z ciekawością poszukują zapowiedzi następnego kroku przeżywając swoją własną indywidualną podróż.

Choreografia: Jakub Mędrzycki
Tancerki: Iga Włodarczyk, Zuzanna Strugacz

Śnienie | chor. i reż.  Alisa Makarenko

Choreografia i Reżyseria: Alisa Makarenko
Taniec i Montaż wideo: Alexey Torgunakov
Konsultacja dramaturgiczna: Maciej Sikorski
Muzyka: Camille Saint-Saëns „Łabędź” (Nagranie z koncertu poświęconego 200-leciu Państwowego Akademickiego Teatru Bolszoj ZSRR, 1976), „O znaczeniu rąk” – fragment wywiadu Mai Plisieckiej.

W projekcie zostały użyte materiały z archiwum Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu Rozbark, który powstał w ramach cyklu Zjednoczone Stany Zmyślone / Sezon 2023/2024.

Miniatura „Umierający Łabędź” w choreografii Michaiła Fokina dla Anny Pawłowej powstała na początku XX wieku. Pamiętam ten numer z dzieciństwa. Dla młodego mnie ten układ reprezentował umiejętności, dojrzałość, mądrość i doświadczenie. Arcydzieło, które niewielu ma szansę wykonać. Podobnie jak z nagrodą, trzeba na nie zapracować, zasłużyć, być „właściwie ukształtowanym”, zebrać i kultywować w sobie zestaw niezbędnych cech.
– Alex Torgunakov

Alex zgłosił się do mnie, żeby stworzyć solo jako mini spektakl na 10 lat pracy w Rozbarku i 30 lat tańczenia na scenie. Jest to zarazem duże wyzwanie, jak i gest największego zaufania. Wśród dużej liczby różnorodnych interpretacji „Łabędzia” za inspirację wybrałam wykonanie Mai Plisieckiej, dla której ten układ był koronny. Jej wywiady, występy i niekończące się brawa publiki eksponują świat wielkiej gwiazdy baletu, który przyciągał małego Alexa. Nasza taneczna opowieść jest dla mnie o muzie i marzeniach, o dojrzałości i mistrzostwie, o życiu i śmierci.
– Alisa Makarenko

less me softly my dear octopus | Zofia Żwirblińska
My dear octopus,
I would like to thank you for being there for me. I may not tell you this
often, but I admire you so much. You often give me strength, I know I can
rely on you. I like it when you get thoughtful, underwater you have such
beautiful colors. When you leave for a while I miss you very much.
I wish we were inseparable.
Please don’t change. Love

Pandora | scenariusz i reżyseria: Julia Lewandowska
Opracowanie muzyczne i scenograficzne: Julia Lewandowska
Użyte utwory:
Steve Reich Drumming
Petter Berndelen Melody on Drums
Chaka Khan I’m Every Woman
Spektakl zawiera sceny w nagości.

Jedna z kwestii bohatera filmu Trishna. Pragnienie miłości Michaela Winterbottoma szczególnie zapadła mi w pamięć – „W Kamasutrze napisane jest, że mężczyzna może współżyć z trzema rodzajami kobiet. Służką, panną i kurtyzaną. Którą z nich jesteś?”. Głównym tematem mitów greckich jest stopniowa degradacja kobiet, które z wolna tracą początkowy status istot świętych, by na koniec zejść do roli inwentarza. Podobnie jest w mitologii hebrajskiej, gdzie Jahwe karze Ewę za spowodowanie upadku człowieka. Następnie, aby ukryć pierwotną boskość Ewy – jej tytuł “matka wszystkiego, co żyje” przetrwał w Ks. Rodzaju – mitografowie czynią z niej istotę uformowaną z żebra Adama, co jest anegdotą opartą na dwuznaczności wyrazu cela oznaczającego zarówno „żebro”, jak i „nieszczęście”.

Pandora oznacza w grece „wszystkie dary” albo „stworzycielka świata”. Niestety nawet korektor pisowni podkreśla słowo „stworzycielka”, jak gdyby nie istniało. Tytuł projektu zawiera w sobie pragnienie stworzenia rzeczywistości wedle własnej woli. Nie uciekniemy od ról społecznych, ale możemy nimi żonglować oraz decydować się na bycie więcej niż sumą części poszczególnych ról.