14. Noc Teatrów GZM (14 września 2024 roku) w Teatrze Rozbark

Program:

godz. 19:00-20:30 Fast Foot Fools | koncepcja, choreografia, reżyseria: Anna Piotrowska | spektakl grany w ramach 14. Nocy Teatrów GZM

Bilety w cenie: 20 zł osoba.

Put your head on my shoulder…Heaven, I’m in heaven…Oooh, you can dance, you can jive, Having the time of your life…My father used to say, don’t dance to the tune, to the melody… Hello darkness, my old friend, I’ve come to talk with you again…Bang bang, I hit the ground…

Spektakl nawiązuje do premiery Anny Piotrowskiej z 2017 r. z ówczesnym składem zespołu Teatru Rozbark, pod nazwą „Fast Food Foot”. Symboliczny powrót do pejzażu i atmosfery scenicznej tamtej pracy, jest zarazem pretekstem do pogłębienia tematu przyspieszenia w zupełnie nowy sposób. Tytułowi „szybkonodzy głupcy” („fast foot fools”) to przede wszystkim ciała zatracone w rytmie disco, błądzące po przestrzeniach popkultury, karykaturalnie zamknięte w swoich wyobrażeniach o splendorze rozrywki i w życiu, które przypomina niekończącą się dyskotekę.

W „Fast Foot Fools” najbardziej eksploatowane są idiomy amerykańskiej popkultury, zarówno muzycznej (która przybiera formę długiej, wywołującej efekt immersji, playlisty znanych szlagierów), jak i filmowej (m.in. nawiązania do westernów, kultury country i figury cow-boys). Pojawiają się też elementy tworzące klimat show z pogranicza występów w Vegas i cyrkowych popisów. Ważną inspiracją jest tu także postać Tony Manero, którą wykreował John Travolta w „Gorączce sobotniej nocy” w reż. Johna Badhama do fantastycznej muzyki Bee Gees. Oprócz próby uchwycenia emocji tej kreacji, ważne jest również wprowadzenie do spektaklu przez Piotrowską świadomie „choreografii drogi”. Przywołując obraz idącego Johna Travoltę nocnymi ulicami Nowego Yorku, konsekwentnie i dość radykalnie stawia na rozbudowanie dźwiękowej warstwy spektaklu, która odzwierciedla nieustanność rytmu disco. To właśnie muzyka przenosi nas do stanu, w którym ciało opanowane jest przez rodzaj performatywnego śnienia. Przechodzimy w nim z łatwością z jednej scenerii do drugiej. Strategią tworzenia spektaklu jest efekt szybkich obrazów, małych kompozycji, drobnych wątków dramaturgicznych postaci, które zmieniają się jak w kalejdoskopie, tworząc obrazy odwołujące się do przyjemności, lekkości, niezobowiązania.

Jednocześnie każdą z tych fantazji wzmacnia pogłębiona praca fizyczna aktorów-tancerzy. Tekst, śpiew, ich wysiłek i pełne zaangażowanie w ten surrealistyczny świat, przepływają wartko przez ich ciała. Energia płynąca ze wzmacniania takich stanów buduje wielowymiarowość przywoływanych figur i obrazów. Powierzchowność kodów kulturowych, wzmacniana siłą generowaną przez indywidualne kreacje i zbiorowe choreografie, przykrywa tłumioną, wewnętrzną energię – trudną do opisania, a jednak będącą głównym tematem spektaklu. Samotność i zniewolenie, które próbujemy kulturowo „opakować”. Konsumujemy z przyspieszeniem nie tylko produkty i obrazy, ale też same chwile. W wiecznej pogoni za czymś co nas wzmocni, nie gromadzimy już wspomnień. Po jakimś czasie jednak, lekkość staje się ciężarem, a szybkość zatraca, zniewala. Wymowny obraz dyskotekowej kuli przetaczanej przez scenę, ciał w nawracających zwolnieniach tempa, powtarzane uporczywie „śmierć dyskotece”.

Mimo migotliwej, nieuchwytnej w natychmiastowych sensach i słowach, przepełnionej niejednoznacznym cytatami przestrzeni wizualno-choreograficznej, spektakl podszyty jest bardzo czytelnym, narastającym w trakcie jego trwania – niepokojem. Kolorowy świat wykreowany przez popkulturę staje się coraz bardziej transparentny, zaciera granice między naszymi realnym emocjami a tym, co wzmocnić może – choćby tylko w naszym wyobrażeniu – uwodzący rytm naszej ulubionej piosenki, zamrożony kadr naszego ciała w ekstatycznej pozie, odrobina brokatu… „Fast Foot Fools” mierzy każdego z nas jako widza z innymi wewnętrznymi dylematami, nie pozwala pozostać bezpiecznie w jednym rejonie naszych emocji. Unika melancholii, ale i pustki. Unika tragizmu i radykalnej krytyki. W końcu wszyscy w jakiś sposób tańczymy disco…Ooh, see that girl…Watch that scene…digging the dancing queen, oooh….

koncepcja, choreografia, reżyseria: Anna Piotrowska
kreacja i wykonanie: Kamil Bończyk, Aleksandra Kępińska, Maria Lenczewska, Sabina Letner, Julia Lewandowska, Aleksandra Łuczak, Ewa Noras, Daniel Zych,
kostiumy: Ewa Noras, Anna Piotrowska, Bronisława Cichy,
scenografia: Anna Piotrowska,
reżyseria światła: Paweł Murlik,
muzyka: kolaż | udźwiękowienie: Anna Piotrowska,
realizacja: Dastin Greczyło, Jakub Ritter, Kuba Zapartowicz, Krzysztof Soszka,
premiera: 23 czerwca 2023, Teatr Rozbark, Bytom,
produkcja: Teatr Rozbark,
współprodukcja: Fundacja Rozwoju Tańca,
koncepcja sesji zdjęciowej: Anna Piotrowska, Ewa Noras,
fot.: Aleksandra Staszczyk, Jola Staszczyk,
czas: 90 minut
spektakl: 15+

godz.: 21:00-24:00 Utonąć Koncert Odczuwalnia | wykonanie DomiX | koncert odczuwalnia odbywa się w ramach 14. Nocy Teatrów GZM

Bilety w cenie: 10 zł osoba.

Projekt „Utonąć. EP” jest przelotem po emocjach, które są umiejscowione w podobnych tempach. Każdy utwór ma jednak swoje osobliwości. Każda melodia, każdy tekst przywołuje zupełnie inne odczucia. Jest to projekt, w którym (nieco na wzór trenów) człowiek przechodzi przez osobiste etapy straty. Moim wyrazem jest muzyka, a tracenie w piękny sposób jest jej wyznacznikiem. Mam nadzieję, że to mistyczne piękno straty Wam również się udzieli.

Koncert łączyć w sobie będzie beatbox i jego odnogi wraz z utworami z projektu „Utonąć”, które będą grane przedpremierowo. Po koncercie zapraszamy na Warsztaty, które będą zawierały w sobie naukę podstaw perkusyjnych, odkrywanie możliwości aparatu mowy oraz zabawę dźwiękiem przepuszczonym przez loopstację.

DomiX to śląski muzyk, którego beatbox cechuje się melodyjnością połączoną z mocnym bassowym brzmieniem. Patenty, które wypracował przez lata, pozwoliły mu zagrać w wielu miejscach, takich jak Spodek, Filharmonia Śląska, legendarny już MegaClub oraz wiele, wiele innych. W 2022 roku został mistrzem Polski w duecie Enjoy oraz reprezentował nasz kraj na Mistrzostwach Świata w Berlinie. Poza działaniem beatboxowym jego pasją jest również rap oraz śpiew i wszelkie odmiany tych dziedzin, co wplata w swoje muzyczne ekscesy z należytą pieczołowitością. Możecie się nieźle zaskoczyć!

„Organizatorem Nocy Teatrów GZM jest Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia. Szczegółowy program 14.Nocy Teatrów GZM dostępny jest na stronie www.nocteatrowgzm.pl”.