UROCZYSTA PREMIERA Z OKAZJI 10-LECIA NASZEGO TEATRU JUŻ WKRÓTCE.

BĄDŹCIE Z NAMI W TYM WYJĄTKOWYM CZASIE. ŚWIĘTUJMY RAZEM TO WSPANIAŁE WYDARZENIE.

25-26 MAJA, GODZ. 19.00

BILETY MOŻNA JUŻ NABYĆ! TUTAJ

LATE LOVERS OF MOON SNOW

SPÓŹNIENI KOCHANKOWIE KSIĘŻYCOWEGO ŚNIEGU

spotkajmy się po wewnętrznej stronie mojego księżyca…

koncepcja, reżyseria i choreografia: Anna Piotrowska;

kreacja i wykonanie: Kamil Bończyk, Aleksandra Kępińska, Sabina Letner, Julia Lewandowska, Ewa Noras, Daniel Zych,

współpraca artystyczna: Teatr Ocelot pod dyrekcją artystyczną Beaty Zając,

obiekt  świetlny & pejzaż dźwiękowy: Michał Mackiewicz – Lucid Lines,

muzyka: Anna Piotrowska,

reżyseria światła: Paweł Murlik,

przestrzeń, scenografia i kostiumy: Anna Piotrowska & Ewa Noras, współpraca: Atelier Bronisława Cichy,

realizacja światła: Dastin Greczyło,

realizacja dźwięku: Jakub Ritter,

współpraca techniczna: Krzysztof Soszka, Kuba Zapartowicz,

współpraca produkcyjna: Mateusz Kowalski,

grafika: anatan, foto: Jola Staszczyk,

promocja: Martyna Fras, Justyna Kukiełka, Ewa Noras, Aleksandra Kępińska, Anna Piotrowska,

premiera: 25 maja 2024, Scena Cechownia, Teatr Rozbark.

Zapraszamy na spektakl przygotowany specjalnie z okazji 10-tej rocznicy Teatru Rozbark, zrealizowany przez artystów pod dyrekcją Anny Piotrowskiej. Jest to sztuka nasączona tańcem, gestem, w której odkrywamy na nowo świat inspiracji artystycznych, a którego źródłem jest twórczość jednego z najwybitniejszych belgijskich surrealistów – René Magritte’a. Jego niezwykłe obrazy, pełne zagadek i paradoksów, stają się tłem dla enigmatycznej i energetycznej atmosfery, tworzonej poprzez fizyczność ciał i zbiorową kreację, która przenosi nas w inny wymiar postrzegania świata. Obrazy przepełnione są magią, osnute aurą tajemnicy – zaskakujące i zupełnie nieoczywiste. Momenty zatrzymane w obrazach Magritte’a mówią nam, że codzienność może być wyjątkowa, o ile sobie na to pozwolimy. Magia może wydarzać się każdego dnia.

Twórczość Rene Magritte’a od lat towarzyszy Annie Piotrowskiej w jej twórczości artystycznej. W 2007 r. zrealizowała spektakl „Bóg 8 Dnia” dla teatru mufmi w Warszawie. Okazuje się, że źródło nurtu surrealistycznego w sztuce jest niewyczerpywalne i za każdym razem można odkrywać dla siebie nowe konteksty. Niech spektakl będzie swoistym tortem urodzinowym, smacznym, bogatym i który zapadnie nam w sercu i pamięci.

Świat zatracił się w tajemnicy rzeczy. Obojętne lustro nieustannie wpatrywało się w osobiste wartości. Gigantyczne dni tonęły w zapomnieniu. Puste spojrzenia wykrzykujące wariacje smutku. Spóźniłam się o parę lat. Dostrzegłam za późno miłość, która przypatrywała się za siedmioma wzgórzami w miejscu przypisanym pomiędzy dwoma kontynentami świata. Księżycowy śnieg topił uczucia i przeganiał czarne myśli. I tak nie były zbyt widoczne w świetle księżyca. Idealny dzień. Zapomniałam o nim. Wciąż szukam wnętrza mojego księżyca. (Anna Piotrowska)

FOT. JOLA STASZCZYK